میکروپیگمنتیشن، روشی جدید برای تغییر فرم و حالت ابروها، چشم‌ها و لب‌هاست؛ که با استفاده از دستگاه‌های پیشرفته و تزریق رنگدانه‌های معدنی ضدحساسیت روی لایه سطحی پوست انجام می‌شود. انواع مختلف میکروپیگمنتیشن این موارد هستند:
- میکروپیگمنتیشن ابرو: با طراحی خطوط مویی طبیعی یا ایجاد سایه‌های پودری، ابروها ظاهری طبیعی و پُرتر پیدا می‌کنند.
- خط چشم نیمه‌دائمی: به تقویت مژه‌ها کمک می‌کند و آنها را تیره‌تر نشان می‌دهد.
- میکروپیگمنتیشن لب‌ها: با استفاده از خط لب ساده یا رنگ‌آمیزی کامل لب‌ها، فرم و حجم آن را تغییر می‌دهد.
در این روش، رنگدانه‌ها به دلیل نفوذ در عمق کم پوست، ماندگاری بیشتری نسبت به روش‌های مشابه دارند. به همین دلیل، به این تکنیک، آرایش نیمه‌دائمی یا تاتو آرایشی هم می‌گویند. در این مقاله به بررسی موضوعات زیر خواهیم پرداخت:
- انواع میکروپیگمنتیشن
- چه کسانی کاندیدای مناسبی برای میکروپیگمنتیشن هستند؟
- مراحل انجام میکروپیگمنتیشن
- مزایا و معایب میکروپیگمنتیشن
- مراقبت‌های بعد از انجام میکروپیگمنتیشن
- تفاوت میکروپیگمنتیشن با تاتو و میکروبلیدینگ
اگر تصمیم دارید با میکروپیگمنتیشن لب‌هایی سه‌بعدی بسازید یا ابروها و مژه‌های‌تان را تقویت کنید، پیشنهاد می‌کنیم تا انتهای مقاله همراه ما باشید.
انواع میکروپیگمنتیشن
میکروپیگمنتیشن با ظرافتی خاص، ویژگی‌های صورت را تغییر می‌دهد و زیبایی طبیعی شما را تقویت می‌کند. یکی از دلایل محبوبیت این روش، ماندگاری طولانی آن است. رایج‌ترین انواع میکروپیگمنتیشن این موارد هستند:
- طراحی خطوط مویی ابرو
- سایه‌گذاری ابرو
- فرم‌دهی ابروها
- بن مژه
- خط چشم
- حجیم کردن لب‌ها با ایجاد کنتراست
- سر برای پوشاندن قسمت‌های ریخته مو
- خط لب
- رنگ‌آمیزی کامل لب
اگر دوست دارید لب‌های قرینه،خوش‌رنگ و برجسته‌تر داشته باشید، شیدینگ لب انتخاب خوبی برای شماست.
چه کسانی کاندیدای مناسبی برای میکروپیگمنتیشن هستند؟
میکروپیگمنتیشن برای همه افراد، چه زن و چه مرد، قابل انجام است. بعضی افراد به دلایل شخصی این روش را انتخاب می‌کنند، این دلایل شامل موارد زیر هستند:
- عدم تمایل به آرایش روزانه.
- داشتن ابروها یا مژه‌هایی پرتر و خوش‌فرم‌تر.
- بهبود فرم یا رنگ لب‌ها.
- استفاده از رنگدانه برای پوشاندن جای زخم‌ها.
علاوه‌بر این افراد، میکروپیگمنتیشن می‌تواند به عنوان یک روش درمانی در بعضی مشکلات پزشکی مورد استفاده قرار گیرد:
- پس از انجام جراحی‌های ترمیمی صورت.
- جایگزینی برای ابروهایی که به دلیل افزایش سن یا بیماری‌های زمینه‌ای کم‌پشت شده‌اند.
- پوشاندن نواحی بی‌رنگ پوست ناشی از بیماری ویتیلیگو (برص).
- بازسازی هاله اطراف سینه پس از جراحی پستان.
- به عنوان یک راه‌حل نیمه‌دائمی برای افرادی که به آرایش‌های موقت و سنتی حساسیت دارند.
نکته مهم:
اگر در سنین پایین قصد دارید میکروپیگمنتیشن انجام دهید، بهتر است با دقت بیشتری تصمیم بگیرید. چیزی که امروز در دنیای زیبایی ترند است، ممکن است در آینده از مد بیفتد و شما را با ظاهری نامطلوب مواجه کند.
مراحل انجام میکروپیگمنتیشن
میکروپیگمنتیشن با استفاده از یک دستگاه قلمی‌شکل انجام می‌شود و در طول فرایند، سوزن چند میلی‌متری به داخل لایه سطحی پوست نفوذ کرده و رنگدانه اکسید آهن تزریق می‌شود. انجام این روش شامل مراحل زیر است:
- مشاوره اولیه: در این جلسه میکاپ آرتیست نیازها و انتظارات، جنس پوست و ابروهای شما را بررسی می‌کند.
- طراحی ابروها: متخصص با استفاده از مداد یا ابزارهای دیگر، طرح اولیه را روی پوست شما ترسیم می‌کند. در صورت تایید بقیه کار انجام می‌شود.
- بی‌حسی: حدود 20 تا 30 دقیقه قبل از شروع کار، از کرم‌های بی‌حسی موضعی برای کاهش احساس درد استفاده می‌شود.
- انجام میکروپیگمنتیشن:
- با استفاده از سوزن‌های بسیار ریز، برش‌های کوچکی روی پوست ایجاد می‌شود.
- رنگ با دستگاهی به داخل برش‌ها تزریق می‌شود.
مزایا و معایب میکروپیگمنتیشن
مهم‌ترین مزایای این روش شامل این موارد هستند:
- کاهش نیاز به آرایش
- متعادل و قرینه شدن لب‌ها و ابروها
- دوام طولانی مدت
- مناسب برای هر سن و جنسیت
اما میکروپگمنتیشن، مانند هر روش زیبایی دیگری، می‌تواند خطرات یا عوارض احتمالی داشته باشد، به بعضی از آنها اشاره می‌کنیم:
- عفونت: استفاده از سوزن‌های غیراستریل یا جوهر آلوده امکان عفونت را افزایش می‌دهد.
- واکنش آلرژیک: بعضی افراد ممکن است به رنگدانه‌های جوهر تاتو حساسیت داشته باشند.
- عوارض چشمی: میکروپیگمنتیشن در ناحیه چشم ممکن است باعث ریزش مژه‌ها، آسیب شدید پلک و برگشتگی پلک به سمت بیرون شود.
- ایجاد گره‌ها: بدن بعضی افراد ممکن است جوهر تاتو را به‌عنوان یک ماده خارجی بشناسد و به آن واکنش نشان دهد؛ که به شکل گره‌های کوچک در اطراف ذرات رنگدانه ظاهر می‌شود.
از عوارض موقتی و معمول پس از میکروپیگمنتیشن می‌توانیم این موارد را نام ببریم:
- کمی خونریزی
- تورم خفیف
- پوسته‌پوسته شدن آن ناحیه
مراقبت‌های بعد از انجام میکروپیگمنتیشن
برای رسیدن به نتیجه مطلوب و پیش‌گیری از عفونت، انجام صحیح مراقبت‌های بعد از میکروپیگمنتیشن اهمیت زیادی پیدا می‌کند. در ادامه، مراقبت‌های ضروری بعد از این روش را بررسی می‌کنیم:
- طی 24 تا 48 ساعت اول از تماس با آب، پاک کردن و خاراندن آن ناحیه پرهیز کنید.
- بعد از 48 ساعت می‌توانید با آب ولرم و صابون شستشو را شروع کنید ولی از مالش آن ناحیه خودداری کنید و به آرامی خشک کنید.
- از لوازم آرایش، کرم یا لایه‌بردارهای شیمیایی طی یک هفته اول استفاده نکنید.
- تا انتهای هفته دوم بهتر است نور مستقیم به آن ناحیه نتابد و از شنا کردن در استخر خودداری کنید.
- از هفته سوم به بعد پوست را مرطوب نگه دارید و از پمادهای تجویزی استفاده کنید.
تفاوت میکروپیگمنتیشن با تاتو و میکروبلیدینگ
میکروپیگمنتیشن با سایر روش‌های زیبایی مانند تاتو و میکروبلیدینگ تفاوت‌های زیادی دارد. در ادامه، تفاوت‌های میکروپیگمنتیشن با روش‌های دیگر را بررسی می‌کنیم:
- تفاوت میکروپیگمنتیشن با تاتو
- در میکروپیگمنتیشن رنگدانه‌ها در لایه‌های سطحی پوست ولی در تاتو در لایه‌های عمیق‌تر پوست تزریق می‌شود.
- میکروپیگمنتیشن بین 1 تا 3 سال دوام دارد ولی تاتو دائمی است و برای پاک‌کردن نیاز به لیزر دارد.
- ظاهر میکروپیگمنتیشن طبیعی است ولی تاتو پررنگ و مصنوعی به نظر می‌آید.
- تفاوت میکروپیگمنتیشن با میکروبلیدینگ
- میکروپیگمنتیشن با استفاده از دستگاه انجام و رنگدانه‌ها به‌صورت نقطه‌ای تزریق می‌شوند، ولی در میکروبلیدینگ با استفاده از یک تیغه دستی خطوطی شبیه مو روی پوست ایجاد می‌شود.
- میکروپیگمنتیشن ظاهری پرپشت و سایه‌دار ایجاد می‌کند ولی در میکروبلیدینگ ابروها ظاهری طبیعی با خطوطی شبیه مو دارند.
- دوام میکروپیگمنتیشن بیشتر از میکروبلیدینگ (6 ماه تا 1 سال) است.
- میکروپیگمنتیشن برای پوست‌های چرب یا حساس و میکروبلیدینگ برای پوست‌های خشک یا نرمال مناسب است.
اگر در انتخاب بین میکروپیگمنتیشن و میکروبلیدینگ مردد هستید، بهتر است در مورد مزایا و معایب میکروبلیدینگ هم اطلاعاتی داشته باشید.
نکات تکمیلی درباره میکروپیگمنتیشن
میکروپیگمنتیشن یکی از روش‌های آرایش نیمه‌دائمی است که با استفاده از رنگدانه‌های معدنی ضد حساسیت، به اصلاح ویژگی‌ها و زیباسازی صورت کمک می‌کند. از پرطرفدارترین انواع این روش می‌توانیم به میکروپیگمنتیشن ابرو، خط چشم و تغییر رنگ لب‌ها اشاره کنیم. هدف اصلی این روش کاهش نیاز به آرایش روزانه است.
با وجود مزایای زیادی که میکروپیگمنتیشن دارد، ممکن است در صورت رعایت نکردن نکات بهداشتی، عوارضی مانند عفونت، واکنش آلرژیک یا مشکلات چشمی ایجاد شود؛ بنابراین، انتخاب یک متخصص حرفه‌ای و رعایت مراقبت‌های بعد از انجام، اهمیت زیادی دارد.
بعضی افراد، برای رسیدن به نتیجه مطلوب ممکن است به بیش از یک جلسه نیاز داشته باشند، درحالی‌که برای بعضی دیگر یک جلسه کافی است. رنگدانه‌ها به مرور زمان کم‌رنگ می‌شوند، به همین دلیل انجام جلسات ترمیمی هر چند سال یک‌بار ضروری خواهد بود.
